دو جهان موازی در قرآن و پاسخ به شبهه

برخی از خوانندگان محترم نوشتار من در باره دو جهان موازی سوالاتی مطرح کردند که با توجه به تکرار آن در این نوشتار با استناد به آیات قرآن در این موضوع به آن پاسخ می دهم. توصیه می شود قبل از مطالعه این نوشتار به مقالات جهان موازی دو گانه واقعیتی که در قرآن بیان شده و جهان آینه ای نخستین بار توسط قرآن مطرح شده است مراجعه فرمائید.
سوال:
در دو آیاتی که شما در باره دو جهان موازی در قرآن مطرح نموده اید
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ.
اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا
در هر دو آیه ضمیر هُم در مثلهم به منکرین بر می گردد نه به السموات والارض (قبل از این آیات با انکار کافران از قیامت شروع شده)
زیرا هر دو مونث مجازی هستند، اگر به آن ها بر گردد باید مثلهن می آمد نه مثلهم.
به آیات زیر توجه فرمایید:

والسماء و ما بناها
والارض و ما طحیها
در هردو در بناها و طحیها ضمیر "ها" آمده نه "ه" در آیاتی که شما به آن استناد فرموده‌اید اگر بصورت " ان یخلق مثلهن" می آمد مراد شما حاصل می شد .لذا باید دلایل دیگری برای وجود چنین جهانی از قرآن آورد.

پاسخ سوال

در تفسیری که در صدر اسلام برای این دو آیه مطرح شده است. موضوع ضمائر مذکر و مونث در تفسیر آیات نقش مهی ایفاء کرده است و کلمه مثلهم به کافران که منکر زنده شدن مرده ها در قیامت هستند بر می گردد. هنوز هم این تفسیر از اعتبار خود برخوردار است و تغییری نکرده است. برای تفسیر آیات متشابه باید علاوه بر ضمائر سیاق آیات و مفهوم کلمات به کار رفته شده در آیه و پیوند معنائی آن ها با یکدیگر هم مورد توجه قرارگیرد و به سایر آیات مربوط به آن موضوع هم توجه نمود. موضوع ضمائر یک کلمه در آیات مختلف متفاوت است و بسیاری کلمات با ضمائر مونث و مذکر آمده اند که مفسرین در این زمینه بحث های فراوانی دارند. سماوات و الارض در دو آیه فوق بطور جداگانه مونث هستند ولی به صورت مثنی یک واحد را تشکیل می دهند. در دلایل زیر نظر خودم را که چرا مثلهم که ضمیر مذکر است برای سماوات و الارض انتخاب شده شرح می دهم.

الف-جهت استحضار خوانندگان گرامی اشاره ای به بحث ضمایر داشته باشیم. ضمایر مذکر و مونث مطلب بسیار مهم در مباحث قرآنی است و مفسرین دلیل اینکه یک کلمه در آیات مختلف دارای جنسیت مختلفی است نتوانسته اند به نظر واحدی برسند. نمونه همان مثالی که در سوال فوق مطرح شده را مثال می زنم.سماء و الارض هر دو مونث آمده ولی در آیاتی دیگری سماء مذکر هم وجود دارد. السَّماءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ مقاله آئین رحمت معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی مراجعه فرمائید.

در باره ضمائر و شبهات کلامی مفصل بیان فرموده اند. محققین محترم برای تفکر و تفحص در آیات متشابه بدان نیاز دارند. البته در سایر موارد متن زیر می تواند راهگشا باشد.

"اندیشمندان زبان عربی در مورد کلمات عربی قاعده‌ای دارند که بر اساس آن تمامی کلمات عربی به منزله مذکر هستند، مگر آن‌ که دلیلی بر مؤنث بودن آنها وجود داشته باشد. البته این بدین معنا نیست که مذکر بودن ترجیحی بر مؤنث بودن داشته باشد؛ چنانچه که اگر اصل بر تأنیث کلمات بود همین شبهه وارد بود. از این‌ رو؛ در مورد مذکر بودن کلمات «الله» و مانند آن نیز ترجیحی نسبت «مذکر بودن» نیست و تنها به علت استعمالات عرب و نبود نشانه‌ای از مؤنث بودن کلمه به منزله مذکر در نظر گرفته شده است" (أشمونی، نورالدین علی بن محمد،، شرح الأشمونی علی الالفیه، ج ۴، ص ۹۵، منشورات الرضی، قم، ۱۳۶۳ش.).

در مورد سموات و الارض در دو آیه فوق قرآن دقیقا ضمائر را رعایت کرده است. کلمه سماوات و الارض از دو کلمه با ضمیر مونث تشکیل شده به عربی می گویند مثنی. ضمائر متصل نصب و جری برای غائب مثنی مذکر و مونث هر دو هما آمده است یعنی هم مونث و هم مذکر هستند. بنابراین این دو کلمه به صورت مثنی که بیان می شود از هر دو حالت مذکر و مونث استفاده می شود و مثلهم به ضمیر مذکر آن بر می گردد. 

قرآن ضمائر را درست رعایت کرده است. مفسرین محترم نظر گذشتگان دور را مقدس تر از قرآن می دانند و دخل و تصرف در تاویل را بر نمی تابند.

ب: در آیه أَوَ لَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم اگر منظور کافران و منکران باشد یعنی خداوند می فرماید در قیامت قادر هستم شما را مانند کیهان که خلق کردم، خلق کنم. در قیامت مرده ها خلق نمی شوند بلکه در فطرکم اول مره از ذرات بنیادی و در زمین اولیه از نطفه بیرون آمده از سنگ رس خلق شده اند و با همان خصوصیات زنده می شوند بعلاوه "مثل" آنان هم با تعاریف قیامت نمی خواند جمله ای از دانشنامه اسلامی در تعریف مثلهم آورده شده توجه فرمائید در "قيامت، استخوان‌هاى پوسيده همان استخوان‌هاى دنيوى و روح ملحق شده به آن ها همان روح است، امّا قرآن‌ «مِثْلَهُمْ» مى‌گويد، مانند خشتى كه اگر در هم كوبيده و دوباره از همان گل خشتى بسازند، مى‌گويند: اين مثل اوّلى است، نه عين آن. با آنكه موادّش همان مواد است." با توجه به اشاره قرآن که ما قادر هستیم نوک انگشتان شما را هم بسازیم. یعنی عین شما را زنده می کنیم .بنابراین مثلهم به کافران و قیامت بر نمی گردد مثل یعنی مانند شما نه خود شما درست نمی باشد. آیه آیات 78 تا82 سوره یاسین هم توجه فرمائید.

ج: أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ
مگر آدمی ندانسته که ما او را از نطفه ای( نخستین نطفه حیات) خلق کردیم و این طور سرکش شده است.
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ .
برای ما مثلی آورد و خلق خودش را فراموش کرد و گفت چه کسی این استخوان ها را که چنین پوسیده زنده می کند

قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ
بگو همان کسی که نخستین بار آن را انشاء کرد (خلق کرد و سامان داد تا در پروسه زمان بر تکامل به این شکل درآمدید. اذ انشائکم فی الارض ) و او به کل خلقت دانا است. یا به هر خلقی عالم است.
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ
او کسی است که در درخت سبز آتش را قرار داد که از آن آتش بر افروزید ( آوردن نار استعاره از ایجاد کیهان از انرژی است.نار انرژی است که با سوختن کربن و اکسیژن هوا صورت می گیرد شعله و دود در هوا علائم سوختن است و انرژی اثر خود رابا حرارت نشانمی دهد و شعله و دود نار نیستند. انرژی به اشکال مختلف وجود دارد که در قرآن همه را نار می نامد و نار سموم انرژی بی دود یا انرژی نفوذ کننده است ) انشاها اول مره از انرژی ناب که نور علی النور است آغاز شد. فطرکم اول مره و الیه ترجعون. هه جهان مادی به فطرکم اول مره بر می گردد به همان انرژی ناب منبع غنی فوتون ها که با اشرقت الارض به نور ربها. فوتون ها ار درون فایل های کتاب الله بیرون می آیند و بر اساس روش تله پورتیشن کوانتومی افراد زنده می شوند. خلق شده اند و مرده اند و برای ادامه حیات زنده می شوند. در قرآن چند مثل زیبا در این مورد زده است از جمله عزیر و زنده کردن دو باره او و اصحاب کهف که نشان می دهد که مرگ برزخی است بین دو دنیای مادی به آیه زیر توجه فرمائید.ما بعداز مرگدر کتاب خدا فایل بندی شدهایم و از آنجا بیرون آورده و زنده می شویم اگر خلق دیگر در کار باشد باید دو باره زمین از اول درست شود و ما دو باره از درون سنگ رس و از رسوب حما مسنون انشاء شویم.

وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْ مُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ- و قال الذين اوتوا العلم و الايمان لقد لبثتم فى كتاب الله الى يوم البعث فهذا يوم البعث و لكنكم كنتم لا تعلمون-
روزی که قیامت بر پا شود مجرمان ( که قیامت را نفی می کردند) قسم می خورند ( در جمع خودشان) که ما جز ساعتی بیش در قبر نبوده ایم ( تصور می کنند در دنیا ساعتی بعد از مرگ زنده شده اند) و این چنین حقیقت را باور ندارند و کسانی که اهل علم و ایمان بودند به آن ها گویند(آهای) در حقیقت شما در کتاب الله ( مرکز داده های آفرینش به صورت اطلاعات بودید) و از آن جا به قیامت بر انگیخته شده اید و این روز قیامت است و شما بر این موضوع آگاهی ندارید. آیه می فرماید شما در قبر نبودید در کتاب خدا بودید و ما لبثوا غیر الساعه را اهل علم و ایمان قبول داشتند.

در آیات 102 تا 104 سوره طه هم شبیه این رخداد را بیان می فرماید. مطلب مهم که کمتر کسی به آن توجه می کند کلمه کتاب و کتاب الله است. زمان صدر اسلام کتابی وجود نداشت و اگر کسی کتابی داشت باید با شتر تمام صفحات را بار می کرد و می آورد.روی هر چه در دسترس بود می نوشتند لیف خرما ،روی سنگ، پوست آهو و کتاب به شکل امروزی برایشان مفهومی نداشت. کاغذ فقط مخصوص نامه های در بار چین بود و در دسترس نبود و آن هم نه کاغذ امروزی چیزی به اسم کاغذ. نزول قرآن در آن زمان به همین دلیل بود که بنی آدم به تکاملی رسید که می توانست روی چیز هائی بنویسد و ذخیره کند و وحی خداوند متعال بتواند با سند حفظ شود که شد. آیه 7 انعام اشاره به این موضوع دارد. خداوند می فرماید اگر ما این قرآن را به صورت کتابی از کاغذ و جلد گرفته شده که بتوان در دست گرفت را بفرستیم کافران باور نمی کنند و می گویند این سحر و جادو است. کتاب کاغذی جلد دار که با دست بگیریم مانند آن بود که کسی در آن زمان بگوید اطاقی ساخته می شود که می توانی درون آن بنشینی و پرواز کنی است. لقد لبثتم فى كتاب الله الى يوم البعث در واقع شما در کتاب خدا بودید و از آن جا لبثتم شدید و نه از قبر؟

أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ
آیا کسی که کیهان را خلق کرد قادر نیست مانند آن را نیز خلق کند بله می تواند که او آفریننده دانا است.
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
زمانی که به چیزی اراده کند گوید باش می شود. اشاره به مه بانک می تواند باشد. همه جهان مادی خلق شده است و نیاز به خلق دو باره ندارد دنیا و آخرت دو جهان مادی هستند و خداوند رب العالمین با فتحه میم است خداوند دو جهان.عالمین هم به معنی دو عالم است و هم جهانیان. دقت فرمائید زمان نزول، آیات فتحه و کسره و ضمه وجود نداشتند و چند دهه بعد به دلیل اشتباه در تلفظ برخی کلمات اعراب گذاری کردند و بر اساس دانش آن زمان برخی کلمات را یکی از دو وجه انتخاب کردند. مانند سنه با کسره س و سنه با فتحه س، اولی چرت زدن و دومی زمان. زمان در صدر اسلام مفهوم نداشت و امروزه زمان و مکان مفهوم پیدا کرده است.

آیه بعد کلمه ملکوت کل شیی هم دلیل دیگری است که مثلهم اشاره به سموات و الارض است. فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ - پس حمد و ستایش او را است که ملکوت جهان مادی در دست او است و به او باز می گردید.(همه جهان هستی یا مادی به او باز می گردند به فطرکم اول مره والیه ترجعون). در قیامت هم کن فیکون داریم همه از درون کتاب الله که به صورت داده ها ضبط  هستند به یکباره و با امر خداوند و با اشرقت الارض بنور ربها زنده می شوند. وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَا يَبْعَثُ اللَّهُ مَنْ يَمُوتُ بَلَى وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ-لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَاذِبِينَ- إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ-40 نحل
آنها موکدا قسم یاد کردند که خدا کسانی که می میرند را هرگز زنده نمی کند بله می تواند و وعده آن تحقق می یابد ولی اکثر مردمان نمی دانند-یقینا (خداوند) مردگان را زنده می کند تا حقایقی که در آن اختلاف نظر دارند برایشان روشن سازد تا بدانند که دروغ می گفتند. به درستی که وعده ما بر ایجاد قرار گیرد گوییم باش می شود.

د-آیه اللّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ قَادِرٌ عَلَى أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لاَّ رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إَلاَّ كُفُورًا-خداوند است که کیهان را خلق کرد و او قادر است مانند آن نیز خلق کند و برای آن ها اجل ( مشترک) قرار داد که در آن هیچ تردیدی نیست امّا ستمگران سرباز زده و جز به كفر به چيزى تن نمى‌دهند .اجل به کافران بر نمی گردد طبیعی است که کافران را مرگ فرا می رسد و اعجاز قرآن قرار دادن اجل برای دو جهان موازی است. در خاتمه اشاره شود که در قیامت این زمین و تمامی کیهان برچیده می شوند ولی زمین دیگری را خداوند آماده دارد که برای رخداد قیامت جلو می آورد که موید این است که اشاره به دو جهان موازی است. پس برای رسیدن به یک مطلب باید در متن تمامی کلمات در یک آیه توجه و تجزیه و تحلیل کرد. سید محمد تقوی اهرمی 5/11/1401

• قبلی
• بعدی